czym jest kuła i dlaczego żytnia jest lepsza od ciastoliny

 

Kuła ciasta. Kuła jarzębiny. Mnóstwo kuł w mleku na śniadanie. Balon też jest kułą, jedynie buła jest bułą:) Słówka dwulatków brzmią tak słodko i mają dziwną moc wkradania się do codziennego słownika całej rodziny. Moja Lu na każdą kulę, z czegokolwiek by nie była, reaguje euforią. Jednak będąca na pierwszym miejscu kuła z ciastoliny została zdetronizowana przez ciasto na pizzę. Dlaczego? Po pierwsze i najważniejsze, trafia ono ostatecznie do naszego brzuszka, a nie do skrzynki z hello kitty, którą cholernie ciężko się otwiera. Po drugie nie pachnie jak kulki proteinowe na ryby. Pachnie drożdżami. Po trzecie - rośnie! A to czyni je już bardzo atrakcyjnym obiektem obserwacji. No i jest żytnie, po upieczeniu chrupiące i z pewnością zdrowsze od grubego, białego ciasta. W dodatku idealnie komponuje się z wędzoną rybą. Serio!

Jeśli mam być szczera nie jestem ortodoksyjnym pizzomaniakiem, który uznaje jedynie włoską pizzę na cienkim cieście. Lubię puchate pizze amerykańskie i przypominające wytrawne ciasto drożdżowe pulchne foccacie. Ale czasem mam po prostu ochotę na coś...zdrowszego? Lżejszego. Chrupiącego. Zrobiłam pizzę na cieście pszenno-żytnim*, przy czym użyłam razowej mąki żytniej. Ciasto rosło wspaniale, a po upieczeniu było pachnące i takie jak się spodziewałam - cienkie, zwarte w środku z chrupiącymi brzegami.

Ale było coś co mnie zaskoczyło w tej pizzy: nie sądziłam, że z dodatkiem makreli i kaparów może być tak pyszna. Lubię makrelę i postanowiłam uczynić ją składnikiem pizzy. Spodziewałam się czegoś dobrego. Dla mnie osobiście nie była dobra. Była idealna:) Jeśli lubicie słone, wyraziste mięso wędzonej makreli, ta pizza i Wam przypadnie do gustu.

Żytnia pizza z makrelą i kaparami

Ciasto:
200 g mąki pszennej
100 g mąki żytniej razowej
opakowanie drożdży instant
łyżeczka soli
łyżeczka cukru
2 łyżki oliwy z oliwek + odrobina do posmarowania
ok 200 ml letniej wody

Obłożenie:
4 łyżki gęstej śmietany
pół małego pęczka koperku
świeżo mielony pieprz
ok 150 g startego zółtego sera, łagodnego w smaku (może też być porwana mozzarella)
mięso oddzielone z jednej wędzonej makreli
cebula (użyłam młodej) posiekana w cienkie piórka
pomidor pokrojony w cienkie plasterki
garść kaparów

Obie mąki mieszamy z solą, cukrem i drożdżami w dużej misce. Wlewamy wodę i oliwę, mieszamy i wyrabiamy ciasto, powinno odstawać od dłoni (Można dodać jeszcze troszkę mąki). Z wyrobionego ciasta formujemy kulę (kułę;)), smarujemy ją oliwą, przykrywamy czystą ściereczką i odstawiamy do wyrośnięcia na ok godzinę. Z podanej ilości ciasta wychodzą dwie pizze.

Piekarnik rozgrzewamy do minimum 230 st.C. lub więcej, do 260 st.
Wyrośnięte ciasto dzielimy na pół, wałkujemy by uzyskać dość cienki placek (ale jego grubość zależy od gustu, ja robiłam bardzo cienkie). Przekładamy na oprószoną mąkę blachę. Ze śmietany i posiekanego koperku robimy sos, doprawiamy pieprzem.Rozsmarowujemy na cieście. Posypujemy serem. Na nim układamy plastry pomidora i cebuli, cząstki makreli i posypujemy kaparami. Pieczemy ok 8-10 minut, w zależności od grubości ciasta. Smacznego!

* Z podobnego ciasta robiłam też żytnie pizzeriny z chorizo